♠️ Dziady Cz 3 Test Trudny

b) gałąź jodły. c) robaczka. d) noc. 8) Robak w kantorku to zdaniem Pustelnika dusza a) skąpego lichwiarza. b) dawnego dziedzica. c) małego dziecka. d) nieszczęśliwej dziewczyny. 9) Robaczek prosi o a) o rozmowę z ludźmi. b) jedzenie i picie. c) dwa ziarnka gorczycy. d) trzykrotne odmówienie modlitwy. 10) Gustaw to również bohater dziady cz 3 tekst online | dziady cz 3 tekst online | dziady cz 3 tekst uni | dziady cz ii tekst | dziady cz 2 tekst pdf | dziady cz 4 tekst | dziady cz iii tek Collection of images about Dziady Cz 3 Pytania I Odpowiedzi, click to see more collections of images, wallpapers, designs, templates, photos and more on the website ceipnievestoledo.org. 2/3. O co pyta Gustaw Księdza o godzinie przestrogi? Czy trafi do nieba z ukochaną. Czemu zniósł obrzędy dziadów. Dlaczego spotkał go taki los. 3/3. Jesteś blisko celu. Zapamiętaj cyfrę:6. DALEJ! Coś poszło nie tak. Spróbuj jeszcze raz! Coś poszło nie tak. Spróbuj jeszcze raz! Prawda. Fałsz. Wszyscy zgromadzeni wraz z Księdzem Rozwiaz test!Plik. sprawdzian z dziadow cz 3 nowa era.pdf na koncie uzytkownika fulgeru Data dodania: 24 mar 2016. Dyrektor szkoly zglasza udzial placowki w. programach. Pobieraj materialy i pomoce dydaktyczne z Klubu Nauczyciela Ucze.pl! Dziady cz. II - test znajomości lektury Test znajomości lektury Dziadów cz. II. Zawiera wszystkie powyższe pytania. Dziady cz. II - pytania z lektury Lista pytań dotyczących lektury Dziady cz. II. Możesz sobie na szybko powtórzyć najistotniejsze fakty z lektury. Trudny test z lektury Dziady cz. II, pytający o najdrobniejsze szczegóły. Nielinearny - przebiegający w nierównomierny równomierny sposób Informacje ogólne o lekturze Data wydania, 1832, Drezno miejsce powstania Epoka Romantyzm Rodzaj Mieszany (synkretyczny); utwór zawiera elementy wszystkich trzech rodzajów literackich Elementy Liryczne: - Monologi Konrada Elementy Epickie:-Przypowieść o Dable i ziarnie Z myślą o wszystkich, którzy chcą sprawdzić wiedzę na temat 2 części „Dziadów”, przygotowaliśmy test. Trudny test. Wśród pytań nie spodziewaj się tych o to, kto napisał ten utwór, ani w jakiej epoce. Przygotowaliśmy pytania, nad którymi czasem trzeba zastanowić się dłużej. A także odpowiedzi, dzięki którym upewnisz się, że „Dziady” wileńsko-kowieńskie znasz Karta Pracy- Dziady, Cz. III. Karta Pracy- Dziady, Cz. III. Alicja Krysik. SPRADZIAN PO ZEMŚCIE. HURRA Po Polsku 1 Test 1-3. Каріна Дмитрук Test podsumowujący – wersja B. Czas pracy: 45 minut Sprawdzian z Polskiego Dziady cz.3. Sprawdzian z Polskiego Dziady cz.3. Cezary Krasieńko. Powtórzenie Kl.6. Dziady cz. III tylko ta czesć sprawdz sie Zapraszamy! test dodany 15 lat temu przez betad. Inne testy z kategorii. Ortografia popularność: 259 dodał: nunus7: Stefan Żeromski, "Ludzie bezdomni" - test z lektury. Powieść "Ludzie bezdomni" osadzona jest w realiach końca XIX wieku i pokazuje idee pracy dla ludu. Przykład osobistego poświęcenia i społeczna praca u podstaw przedstawiona jest w osobie młodego lekarza Tomasza Judyma. W powieści ukazane jest jego życie, działalność społeczna i 8mozSR. Geneza Trzecia część „Dziadów” nazywana jest także „Dziadami drezdeńskimi” ze względu na fakt, iż powstała właśnie w stolicy Saksonii. Mickiewicz napisał ją w 1832 r., a więc rok po klęsce powstania listopadowego. W czasie zrywu narodowowyzwoleńczego Mickiewicz nie wziął udziału w walce, pozostając w Dreźnie. Z tego względu często uważa się, iż trzecia część „Dziadów” ma charakter ekspiacyjny, czyli pozwalający twórcy odkupić swe winy (wiele osób kierowało pod adresem Mickiewicza zarzuty związane z jego brakiem udziału w powstaniu). Czas i miejsce akcji Akcja dramatu rozpoczyna się sceną przemiany Gustawa w Konrada, co dzieje się 1 listopada 1823 r. Kolejne wydarzenia rozgrywają się najprawdopodobniej w przeciągu roku, na co może wskazywać adnotacja uczyniona przed tytułem jednego z tekstów wchodzących w skład „Ustępu” – „Oleszkiewicza”. Napisane zostało w niej: dzień przed powodzią petersburską 1824 r. Wydarzenie to miało miejsce 19 listopada 1824 r. Kolejne sceny nie są ściśle ze sobą związane i dzieją się w nieregularnych odstępach czasu (np. prolog i scenę więzienną dzielą 54 dni, zaś scenę więzienną i improwizację zaledwie kilka/kilkanaście godzin). Miejscem akcji dramatu Mickiewicza są tereny dawnej Rzeczpospolitej oraz ziemie carskiego imperium. Najważniejszymi punktami na tych mapach są m. in. Wilno (klasztor bazylianów, pałac senatora), Warszawa (salon), dom pod Lwowem, Petersburg (stolica Rosji). Warto zaznaczyć, iż akcja często przenosi się na płaszczyznę metafizyczną, co ma miejsce w czasie psychomachii (walki o duszę Konrada), „Wielkiej improwizacji” itp. Motywy Motyw niewoli Trzecia część „Dziadów” rozpoczyna się prologiem oraz scenami, które rozgrywają się w więzieniu. W szerszej perspektywie cały naród znajduje się w niewoli zaborcy – działającego w sposób okrutny i bezwzględny. Dramat Mickiewicza wyraźnie akcentuje fakt, iż niewola ta nie będzie wieczna – stanie się ofiarą będącą fundamentem budowy nowej, lepszej rzeczywistości. Motyw Boga Konrad wyzywa Boga na pojedynek, widząc w Stwórcy jedynie rozum i brak wrażliwości na cierpienia milionów ludzi przyciśniętych brzemieniem niewoli. Z kolei z perspektywy księdza Piotra Bóg jest miłością i czuwa nad swymi dziećmi. Duchowny nigdy nie wątpi w opiekę Pana nad stworzeniem, wierzy też w istnienie swego rodzaju planu, który pozwoli oswobodzić ludzi i okrutnie ukarać zło dybiące na wolność. Motyw buntu Postawa Konrada jest buntem przeciw okrutnej i niemożliwej do zaakceptowania rzeczywistości. Bohater gotów jest do największych poświęceń w imię zmiany tego stanu rzeczy. Jednak wyzywając Boga na pojedynek, ściąga on na siebie przekleństwo i znajduje się w posiadaniu demonów. Motyw poezji Konrad jako poeta cierpi z powodu niezrozumienia. Ludzie słuchają jego pieśni, lecz nie potrafią ich pojąć, przez co trud wrażliwego twórcy spełza na niczym. Chociaż posiada on szczególne zdolności, a jego zdolności kreowania dorównują niemal samemu Bogu (przynajmniej w jego mniemaniu), nie potrafi wykorzystać rzemiosła słowa w pożądanym celu. Brakującego aspektu poszukuje on u Stwórcy, lecz Ojciec milczy, nie odpowiadając mówcy na jego błagania, prośby i żądania. Być może rząd dusz, o jaki prosi Konrad, bierze się właśnie z autentycznego odczuwania i pełnej przynależności do ogółu (pieśniarz wynosi się ponad ludzkość). Motyw snu Sen częstokroć odsłania w „Dziadach” płaszczyznę metafizyczną, nienależącą do świata ludzkiego. To właśnie w jego trakcie bohaterowie przenoszą się w inne przestrzenie, doświadczając zjawisk niesamowitych, tajemniczych. Sen jest też stanem, w którym człowiek staje się znacznie bardziej podatnym na działanie dobrych i złych duchów. Motyw patriotyzmu Patriotyzm ukazany w dziele Mickiewicza jest patriotyzmem konspiracyjnym. Bohaterowie kojarzeni z ojczyzną muszą działać w ukryciu, nie mogą ujawniać się ze swymi przekonaniami. Jednak słowa Piotra Wysockiego: Nasz naród jak lawa, / Z wierzchu zimna i twarda, sucha i plugawa; / Lecz wewnętrznego ognia sto lat nie wyziębi, / Plwajmy na tę skorupę i zstąpmy do głębi zdają się zapowiadać wielkie wydarzenia i podkreślać fakt, iż duch narodu jest nieśmiertelny. Motyw matki Matką ukazaną w trzeciej części „Dziadów” jest pani Rollisonowa. Kobieta ta zdolna jest uczynić wszystko, by wywalczyć wolność dla syna. Omamiona przez Nowosilcowa wypowiada wiele komplementów pod jego adresem, zapominając o krzywdach przezeń wyrządzonych. Kiedy okazuje się, że została okłamana, zdolna jest zaryzykować własnym życiem, by zdobyć choć namiastkę sprawiedliwości. Motyw cierpienia W „Dziadach” obok cierpienia jednostkowego pojawia się także cierpienie całego narodu. Tysiące młodzieńców wywożone są na Sybir, gdzie giną, pracując dla krwiożerczego cara. Jednak wizja księdza Piotra wyraźnie podkreśla fakt, iż stan też nie jest bezcelowy – ofiara ta stanie się drogowskazem dla przyszłych pokoleń, doda im siły i odwagi, sprawi, że ukochają wolność. Obrazy cierpienia nakreślane przez Mickiewicza często znajdują swoje odbicie w Biblii (Wasilewski przypomina niesionego Chrystusa, ksiądz Piotr widzi Polskę niosącą krzyż). Motyw dziadów Trzecia część dramatu Mickiewicza kończy się tytułowym obrzędem. Tym razem nie rozgrywa się on w kaplicy, lecz na cmentarzu, a oczom guślarza i kobiety ukazują się charakterystyczne zjawy. W ten sposób zaakcentowany zostaje fakt, iż ciemiężyciele i okrutnicy nie znajdą spokoju po śmierci ani nie otrzymają pomocy od żyjących, będąc skazanymi na wieczne męki. Interpretacja Trzecia część „Dziadów” często nazywana jest dramatem narodowym. Dzieło to – tajemnicze, wielowątkowe, cechujące się fragmentaryczną kompozycją oraz połączeniem płaszczyzn metafizycznej i realnej – jawi się jako niezwykle złożone i nastręczające wielu problemów interpretacyjnych. Dramat Mickiewicza, w kontekście historycznym jawi się jako próba ukazania cierpienia narodu i odnalezienia w nim sensu. Dojmujący ból patriotów, którzy odczuwali nie tylko zniknięcie Rzeczpospolitej z map, ale także postępujące starania eliminacji polskiej kultury i tożsamości narodowej, stał się przyczyną poszukiwań sensu oraz wartości wpisanych w tę sytuację. Tym sposobem ukazane zostaje przekonanie, że wydarzenia te staną się glebą, na której wyrosną kolejne pokolenia – silniejsze, zdeterminowane, gotowe do zdecydowanego sięgnięcia po swą wolność. Zaś sama ofiara narodu porównana jest do historii zbawienia, co zdaje się sugerować, iż będzie miała szerokie pole działania, docierając do wszystkich ciemiężonych narodów. Trzecia część „Dziadów” często rozumiana jest także jako próba ustosunkowania się Mickiewicza do klęski powstania listopadowego. W obliczu licznych zarzutów, jakie wysuwano pod jego adresem (twórca nie dotarł na tereny ojczyzny i nie stanął do walki wraz z członkami zrywu), zdecydował się ukazać wizję poezji, która przetrwa najokrutniejsze chwile, i poety, który wskaże kierunek, wleje zapał w serca narodu oraz doda otuchy do działania. Charakterystyka bohaterów Konrad W prologu dzieła Mickiewicza odbiorca staje się świadkiem narodzin śmierci Gustawa i narodzin Konrada. Ta symboliczna zmiana imienia wiąże się z zakończeniem pewnego etapu życia bohatera, próbą oddzielenia się od przeszłości naznaczonej nieszczęśliwą miłością. Można tutaj dopatrywać się pewnych zbieżności z inną postacią wykreowaną przez autora „Dziadów” – Konradem Wallenrodem, który także przeszedł przemianę, stając się obrońcą Litwy. Bohater dramatu to blady mężczyzna, często sprawiający wrażenie nieobecnego duchem, błądzącego w tajemniczych krainach. Inni więźniowie, chociaż często nie rozumieją Konrada, przypisują mu zdolności wizjonerskie, mają przeświadczenie, iż potrafi on przepowiedzieć przyszłe zdarzenia. Konrad jest indywidualistą, jednostką wybijającą się ponad ogół. W swoim mniemaniu zdecydowanie przewyższa wszystkich mieszkańców ziemi, dysponując przy tym znacznie silniejszą zdolnością odczuwania. Mówi wszak do Boga: Dałeś mnie najkrótsze życie / I najmocniejsze uczucie. Właśnie za sprawą tej niezwykłej wrażliwości bohater odczuwa ból i cierpienie całego narodu, z którym pragnie się utożsamiać: Czuję całego cierpienia narodu, / Jak matka czuje w łonie bole swego płodu. Indywidualizm w połączeniu z bezkompromisowością prowadzą Konrada przed oblicze Boga, z którym więzień chce stoczyć pojedynek. Tutaj ujawniają się jego duma i pycha, które wiodą go do bluźnierstwa. Bohater pragnie rządu dusz, chce, by inni poczuli jego wielkość, podporządkowali mu się. W swoim przekonaniu wie, jak sprowadzić na ludzi szczęście, brakuje mu jednak umiejętności wpływania na nich, wymuszania posłuszeństwa. W swojej walce z Bogiem Konrad przekracza zasady wpisane w chrześcijaństwo, przez co może jawić się odbiorcy jako manifestacja zła. Warto jednak zaznaczyć, że jego pobudki są szlachetne, a sam bohater pragnie jedynie szczęścia mieszkańców ziemi i poprawy sytuacji swych rodaków – wciąż nękanych przez okrutnych zaborców. Więzień chce stać się ofiarą, odkupić swoim poświęceniem pogrążonych w mroku bliźnich. Dlatego budzi skojarzenia z Prometeuszem lub Chrystusem. Konrad jest postacią złożoną, zbudowaną na zasadzie kontrastu. Z jednej strony pragnie dobra, dąży do szczęścia narodu i ludzi, z drugiej, w imię tych wartości, staje ponad światem, pojedynkuje się z Bogiem i domaga się wręcz nieograniczonej władzy. Kiedy wydaje się, że zostanie skazany na wieczne potępienie, okazuje się, iż Stwórca, chociaż milczący, wybacza mu te winy, a ksiądz Piotr ostatecznie oczyszcza jego duszę. Od tego momentu Konrad ponownie wyrusza w drogę, będąc zmuszonym odnaleźć nie tylko szczęście ojczyzny, lecz także samego siebie. Ksiądz Piotr Ksiądz Piotr jest jedną z najbardziej wyrazistych i jednorodnych postaci pojawiających się w dramacie Adama Mickiewicza. To bohater kontrastujący z Konradem – pokorny, podporządkowany Bogu, głoszący konieczność cierpliwego znoszenia kolejnych ciosów i wierzący w fakt, iż Stwórca pomoże swym dzieciom. Głównym fundamentem osobowości księdza Piotra jest głęboka wiara. To właśnie ona sprawia, że duchowny nie lęka się ziemskich wrogów, odważnie stając naprzeciwko cara i otwarcie roztaczając przed nim wizję ostatecznej klęski zaborcy. Ponadto został on obdarzony szczególną mądrością i umiejętnością spoglądania w przyszłość, czego dowodzi, przepowiadając nagłą i niespodziewaną śmierć Doktora. Jedną z najważniejszych cech księdza Piotra jest ciągła gotowość niesienia pomocy i stawania po stronie uciśnionych, cierpiących. To on pojawia się w celi Konrada, niosąc mu wsparcie i stając do walki o jego duszę, także on towarzyszy pani Rollisonowej, kiedy ta udaje się przed oblicze cara. Szczególną sceną z udziałem księdza Piotra jest jego widzenie, w którym ukazana zostaje mu mesjanistyczna wizja losów narodu. Trudna historia ojczyzny duchownego porównana zostaje do historii zbawienia. To napełnia bohatera przeświadczeniem, że ofiara Polaków nie pójdzie na marne, stając się jednym z fundamentów wyzwolenia narodów. Senator Nowosilcow Być może w całej historii polskiej literatury nie pojawia się postać tak jednoznacznie zła i odpychająca, budząca negatywne odczucia odbiorcy jak Nowosilcow. Senator to człowiek cyniczny, fałszywy, okrutny, bezwzględny, wręcz pozbawiony sumienia. W kolejnych scenach dramatu Mickiewicza przedstawiany jest on jako odrażający tyran. Areną działań Nowosilcowa była kiedyś Warszawa, lecz z powodu ogromnych długów i nadmiernego zamiłowania do dworskiego życia popadł on w niełaskę u cara i został przeniesiony do Wilna, gdzie miał ponownie udowodnić swoją wartość, przejmując śledztwo dotyczące różnorodnych przejawów patriotyzmu i ognisk buntu przeciw zaborcom. Odzyskanie sympatii cara stało się dla Nowosilcowa istną obsesją, czego dowód dał podjęciem decyzji o wyeliminowaniu Doktora, gdy ten przedstawił poszlaki, iż to książę Czartoryski wspiera opozycję. Najbardziej przerażającym argumentem potwierdzającym negatywne cechy Nowosilcowa jest jego rozmowa z panią Rollisonową. Stara i niewidoma kobieta przyszła prosić o łaskę dla swego syna, którego okrutnie katowano w więzieniu. Senator, nie przykładając szczególnej wagi do jej próśb, zaczął tłumaczyć się, iż nie wiedział o jego ciężkim losie, obiecywał, że wkrótce pośle po księdza – wlewając w ten sposób nadzieję w serce matki. Jednak kiedy ta się oddaliła, a on ukarał lokajów za wpuszczenie niemile widzianych gości, nakazał zamknąć ją w osobnej celi oraz otworzyć okna w pomieszczeniu Rollisona, tym samym skłaniając go do samobójstwa. Uporawszy się ze starą kobietą, Nowosilcow oddał się beztroskiej i radosnej zabawie na balu, w ogóle nie myśląc o tym, co wydarzyło się niedawno. Pełne przepychu życie towarzyskie było drugą z wartości (obok sympatii i uznania ze strony cara), dla których gotów był poświęcić wszystko. Pozostali bohaterowie Żegota – nowoprzybyły więzień, który nie wie, za co został aresztowany. Ma nadzieję na to, że niedługo wszyscy opuszczą mury dawnego klasztoru, ponieważ nie uczynili nic, przez co mogliby być tam długo przetrzymywani. To on opowiada bajkę Goreckiego. Tomasz – jest więźniem, który przebywa w klasztorze bazylianów najdłużej. Towarzysze śmieją się z niego, że nie potrafiłby odnaleźć się na wolności, ponieważ tak bardzo przyzwyczaił się do rzeczywistości tego miejsca. Tomasz wyraża gotowość poświęcenia się za innych, uznając nawet nieprawdziwą winę, byle tylko udało im się opuścić więzienie i zając pożyteczną działalnością. Adolf – po raz pierwszy pojawia się w scenie więziennej. Można przypuszczać, iż odzyskał wolność, ponieważ to właśnie on w salonie warszawskim opowiada o losach Cichowskiego. Jan Sobolewski – jeden z więźniów uczestniczących w spotkaniu wigilijnym odbywającym się w celi Konrada. To on opowiada o młodzieży wywożonej na Sybir. Jankowski – kolejny więzień. Przytłoczony ciężką sytuacją wznosi bluźnierczą pieśń, za którą karci go Konrad. Frejend – następny z grona osadzonych. Posiada flet, więc akompaniuje osobom wznoszącym kolejne pieśni. Ewa – młoda dziewczyna, która odznacza się szczególną wrażliwością. Wie o tym, co dzieje się z jej rodakami, dlatego pragnie modlić się za nich. Za swoją postawę zostaje nagrodzona wizją zesłaną przez Boga. Zenon Niemojewski, A*** G***, N*** - polscy patrioci, którzy w salonie warszawskim zajęli miejsce przy drzwiach. Słuchają arystokracji i negatywnie odnoszą się do ich poglądów i przekonań. Piotr Wysocki – przyszły organizator spisku podchorążych (akcja dzieła toczy się w latach 1823 – 1824), który głęboko wierzy w odzyskanie niepodległości i jest przekonany o odwadze drzemiącej w narodzie (wypowiada słowa o lawie). Cichowski – jeden z więźniów pojmanych przez zaborców. Po uwolnieniu stał się zupełnie innym człowiekiem – przerażonym, zaszczutym i pragnącym uciec od bolesnej przeszłości. Arystokraci, literaci, damy – postaci zgromadzone w centrum salonu warszawskiego. Ich rozmowy dotykają głównie tematyki balów, zabaw i przyjemności. Gdy słyszą o losie Cichowskiego, wolą zmienić temat, uznając ten za niebezpieczny. Doktor – jedna z najbardziej zaufanych osób Nowosilcowa, człowiek żądny sławy i uznania. By zaimponować senatorowi, nie waha się sięgać po metody, jakie stosował sam tyran. Co ciekawe, pierwowzorem tej postaci był ojczym Juliusza Słowackiego - August Bécu. Pelikan – poplecznik Nowosilcowa, człowiek pozbawiony skrupułów i norm moralnych, który rywalizuje z doktorem o uznanie senatora. To właśnie on wpadł na pomysł otwarcia okna w celi Rollisona, by „ułatwić” mu samobójstwo. Pierwowzorem tej postaci był profesor Wacław Pelikan – pracownik Uniwersytetu Wileńskiego. Bajkow – towarzysz Nowosilcowa, szambelan i jego prawa ręka. Nie zadaje niepotrzebnych pytań, jest bezwzględnie posłuszny. Pani Rollisonowa – matka Rollisona, gotowa uczynić wszystko, by uzyskać łaskę dla syna. Każdego dnia pojawia się przed willą Nowosilcowa, pragnąc zostać wysłuchaną. Zwiedziona cynicznym postępowaniem senatora niemal oddaje mu hołd, jednak gdy okazuje się, że jego słowa zostały rzucone na wiatr, pragnie dla niego jak najgorszego losu. Rollison – młodzieniec aresztowany przez zaborców i poddany bezwzględnym przesłuchaniom. Był okrutnie katowany, a wiadomość o tym zaczęła krążyć po okolicznych miejscowościach. Senator i jego stronnicy, by zatuszować sprawę, wypchnęli go z okna (miało wyglądać to na samobójstwo umęczonego bohatera). Guślarz – przewodnik obrzędu dziadów, widzi tajemnicze zjawy. Kobieta – tajemnicza postać, o której wiadomo bardzo niewiele. Nie udała się na obrzęd dziadów, ponieważ chciała dostrzec zjawę mężczyzny obecnego kiedyś w jej życiu. Dostrzegła ją na jednej z kibitek zmierzających na północ. Rozwiń więcej Mam nadzieję , że moje notatki mogą pomóc maturzystą w przygotowaniu do najważniejszego dla nich egzaminu dojrzałości 🙂 Nadesłała: Maja Poprzedni post Nie-Boska komedia 16 kwietnia 2021 Następny wpis "Lalka" - Bolesław Prus 16 kwietnia 2021 Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych, reklamowych oraz funkcjonalnych. Dzięki nim możemy indywidualnie dostosować stronę do twoich potrzeb. Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje. Ustawienia cookieAkeptujUstawienia cookie i polityka prywatności Test:Ukochana Gustawa to:a) Karusiab) Mariac) Marylad) MałgorzataRozwiązanieW czasie Wiosny Ludów Mickiewicz utworzył legion polski:a) we Francjib) w Grecjic) we Włoszechd) w TurcjiRozwiązanieAkcja III cz. „Dziadów” trwa:a) mniej niż rokb) ponad rokc) dwa miesiąced) pół rokuRozwiązanieŚpiewane albo recytowane zaklinanie, czarowanie według jakiegoś rytuału, obrzędu, ceremoniału to:a) kontaminacjab) terracjac) inkantacjad) laudacjaRozwiązanieOjciec Adama Mickiewicza zmarł w:a) 1812 rokub) 1811 rokuc) 1814 rokud) 1809 rokuRozwiązanieW III cz. „Dziadów” w widzeniu Księdza Piotra konfrontacja ostatniego okresu Polski – z obrazem króla:a) Herodab) Naronac) Dawidad) SalomonaRozwiązanieW Weimarze Mickiewicz spotkał się z:a) Goethemb) Krasińskimc) Heglemd) OdyńcemRozwiązanieW latach 1824-1829 Mickiewicz przebywał:a) w Petersburgub) w Moskwiec) na Krymied) wszystkie odpowiedzi są poprawneRozwiązanieDla księdza z IV cz. „Dziadów” obrzęd Dziadów jest:a) wymysłem szatanab) zaślepieniemc) grzechemd) zabobonemRozwiązanieWięźniowie, o których mowa jest w III cz. „Dziadów” nie byli:a) karmieni słonymi potrawami, po zjedzeniu których nie dostawali wody do piciab) odurzani narkotykamic) głodzenid) zmuszani do prostytuowania sięRozwiązanie W „Ustępie” III cz. „Dziadów” przedstawiony jest pomnik:a) Piotra Wielkiegob) Iwana Groźnegoc) Aleksandra Id) Katarzyny IIRozwiązanieW III cz. „Dziadów” imię wskrzesiciela ukryte jest pod postacią tajemniczej cyfry:a) 44b) 3c) 666d) 7RozwiązanieDrugie imię Adama Mickiewicza to:a) Janb) Bernardc) Mikołajd) ZygmuntRozwiązanieFilareci to miłośnicy:a) wolnościb) cnotyc) miłościd) wiedzyRozwiązanie„Niedobrym, nieczułym dziecięciem” nazywa osadzonego w celi poetę w III cz. „Dziadów”:a) Kapralb) Anioł Stróżc) Chór duchówd) Ksiądz PiotrRozwiązanieRażony piorunem w III cz. „Dziadów” zginął:a) Doktorb) Nowosilcowc) Pelikand) BajkowRozwiązanieZałożenia Mickiewiczowskiej wizji mesjanizmu zostały przedstawione w:a) Małej Improwizacjib) Wielkiej Improwizacjic) Widzeniu Księdza Piotrad) Widzeniu EwyRozwiązanieW III cz. „Dziadów” autor:a) w mistrzowski sposób połączył założenia dramatu romantycznego z problematyką polityczno – historyczną oraz metafizykąb) wiele osób ukazał pod prawdziwymi nazwiskamic) w szczególny sposób zadbał o prawdopodobieństwo i charakterystyczność postaci i zdarzeńd) wszystkie odpowiedzi są poprawneRozwiązanieElementem wspólnym dla poszczególnych części cyklu dramatycznego jest:a) postać Gustawab) obrzęd Dziadówc) występowanie prostego ludud) postać GuślarzaRozwiązanieKsiądz w IV cz. „Dziadów” jest:a) katolikiemb) prawosławnymc) grekokatolikiemd) luteraninemRozwiązanieZ ogrodu pana w II cz. „Dziadów” kilka jabłek ukradł człowiek, który po śmierci ukryty jest pod postacią:a) Sowyb) Krukac) Głuszcad) OrłaRozwiązanie„Kolebką szczęścia i grobu” była dla Gustawa z IV cz. „Dziadów”:a) rodzinna posiadłośćb) ławka nad strumieniem gdzie poznał ukochanąc) altanad) kaplica cmentarnaRozwiązanieGustaw z Marylą w IV cz. „Dziadów” czytał książki:a) Rousseaub) Owidiuszac) Homerad) TassaRozwiązanieJakub więzień w III cz. „Dziadów” mówi, że siedzi już od :a) pięciu miesięcyb) ośmiu miesięcyc) dwóch miesięcyd) trzech miesięcyRozwiązaniePodczas trwania powstania listopadowego Mickiewicz przebywał:a) na Litwieb) na Mazowszuc) w Małopolsced) w WielkopolsceRozwiązanieAkcja „Dziadów” cz. IV rozgrywa się w domu Księdza w:a) wigilię Bożego Narodzeniab) noc zadusznąc) Dzień Wszystkich Świętychd) Wielki PiątekRozwiązanieKapral w III cz. „Dziadów” nazywa pieśń Konrada:a) grzesznąb) bluźniercząc) szatańskąd) pogańskąRozwiązanieJózio i Rózia z II cz. „Dziadów” proszą o dwa ziarna:a) makub) gorczycyc) pieprzud) goryczyRozwiązanieWidzenie Ewy w III cz. „Dziadów” rozpoczyna się od symbolicznego obrazu, w którym dziewczyna rozpoznaje kwiaty ze swojego ogródka. Zerwała je poprzedniego dnia, aby przystroić nimi wizerunek:a) Jezusa Odkupicielab) Ducha Świętegoc) Matki Bolesnejd) Najświętszej PanienkiRozwiązanieGość księdza w IV cz. „Dziadów” prosi o wskazanie mu:a) „drogi wybawienia”b) „drogi życia”c) „drogi śmierci”d) „drogi miłości”RozwiązanieW roku 1840 Mickiewicz w College de France objął katedrę:a) lingwistykib) literatury łacińskiejc) polonistykid) języków słowiańskichRozwiązanieW II cz. „Dziadów” występuje jedność:a) pokoleniowab) upiorów i duchówc) duchów dobrych i złychd) świata żywych i umarłychRozwiązanieMickiewicz w III części „Dziadów w „Ustępie” w cyklu utworów opisuje obraz Rosji widziany oczami skazanego na zesłanie:a) Kapralab) Księdzac) Pielgrzymad) ŻegotyRozwiązaniePustelnik w IV cz. „Dziadów” ciągnie za sobą gałąź:a) limbyb) jedlinyc) sosnyd) cisuRozwiązanieW I cz. „Dziadów” o radosnym życiu myśliwego, który jest panem zwierząt i królem lasów śpiewa:a) Strzelecb) Gustawc) Myśliwyd) StarzecRozwiązanieW III cz. „Dziadów” wprowadzeniem do „Małej Improwizacji” jest pieśń:a) niepokonanychb) zemstyc) mocyd) światłaRozwiązaniePiosenkę w IV cz. „Dziadów” - „Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy, I noc ma spokojną, i dzień nietęskliwy” śpiewa:a) Widmob) Pustelnik - Gustawc) Ksiądzd) dzieckoRozwiązanieW IV cz. „Dziadów” „wrót bez zamku i bez panów chaty” pilnował pies:a) Krukb) Sokółc) Śmigłyd) BystryRozwiązanieProrocze przewidywanie przyszłości to:a) prorocyzmb) kasandryzmc) magizmd) profetyzmRozwiązaniePrzodownik chóru to:a) arlekinb) koryfeuszc) krotochwiłd) antagonistaRozwiązanieNajmłodszy z wywożonych na Sybir młodzieńców w III cz. „Dziadów” miał około:a) szesnastu latb) czternastu latc) dwunastu latd) dziesięciu latRozwiązanieW III cz. „Dziadów” dominował typ kompozycji:a) zwartejb) otwartejc) jednotorowejd) zamkniętejRozwiązanieEwa w III cz. „Dziadów”, poprawia kwiaty przed obrazem Najświętszej Panny w wiejskim domu pod:a) Grodnemb) Lwowemc) Wilnemd) KownemRozwiązanie„Nie poprzestaje na trzystu kijach” wymierzanych ofiarom w III cz. „Dziadów”:a) Pelikanb) Bajkowc) Botwinkod) BestużewRozwiązanieGłos diabła w III cz. „Dziadów” kończy zdanie Konrada, że Bóg nie jest ojcem świata, ale:a) tyranemb) despotąc) cezaremd) caremRozwiązanieW III cz. „Dziadów” Polska zostaje postawiona przed trybunałem, którym jest:a) Gwiazda Odwiecznab) Europac) Anielski Zastępd) Trójca ŚwiętaRozwiązanieW III cz. „Dziadów” rosyjskie miasto wybudowane z rozkazu cara, stanowiące symbol tyranii to:a) Petersburgb) Moskwac) Saratowd) ArchangielskRozwiązanieOprócz Legionu Polskiego Mickiewicz utworzył w Konstantynopolu:a) Legion Żydowskib) Legion Litewskic) Legion Włoskid) Legion GreckiRozwiązanieAdam Mickiewicz poznał Marylę Wereszczakównę w:a) 1824 rokub) 1820 rokuc) 1818 rokud) 1822 rokuRozwiązanieEwa staje się Polską w III cz. „Dziadów” poprzez odwołanie do obrazu:a) Ostatniej Wieczerzyb) Męki Pańskiejc) Ukrzyżowania Pańskiegod) Zmartwychwstania PańskiegoRozwiązanieDo Starca w I cz. „Dziadów”, który tęskni za zmarłymi bliskimi zwraca się z prośbą o to, by tego nie robił, ponieważ tęsknota szkodzi myślom i sercu:a) Dziecięb) Gustawc) Chór młodzieńcówd) StrzelecRozwiązanieMotto II cz. „Dziadów” pochodzi z:a) Romea i Juliib) Hamletac) Snu nocy letniejd) Hentyka IVRozwiązanieIII cz. „Dziadów” Mickiewicz dedykował:a) „ofiarom narodowej sprawy”b) „narodowej sprawy męczennikom”c) „patriotom - męczennikom”d) „poległym za narodową sprawę”RozwiązanieAkcja „Dziadów” cz. IV rozgrywa się w:a) marcub) listopadziec) grudniud) sierpniuRozwiązanieII cz. „Dziadów” rozpoczyna się w wieczór:a) styczniowyb) majowyc) listopadowyd) grudniowyRozwiązanieMiłośnicy nauki to tajne stowarzyszenie studentów i absolwentów Uniwersytetu:a) Lwowskiegob) Jagiellońskiegoc) Wileńskiegod) WarszawskiegoRozwiązanieMickiewicz nie ukończył:a) II części „Dziadów”b) IV części „Dziadów”c) I części „Dziadów”d) III części „Dziadów”RozwiązanieW III cz. „Dziadów” pomysł ułatwienia Rollisonowi samobójstwa podsuwa:a) Bestużewb) Pelikanc) Doktord) BajkowRozwiązanieAkcja III cz. „Dziadów” rozpoczyna się 1 listopada:a) 1820 rokub) 1824 rokuc) 1822 rokud) 1823 rokuRozwiązanieDo chóru ptaków nocnych z II cz. „Dziadów” nie należą:a) Sowyb) Puchaczec) Orliced) GawronyRozwiązanie„Dziady cz. III” składają się z:a) siedmiu scenb) dziewięciu scenc) dwunastu scend) pięciu scenRozwiązanieSceny dramatyczne III części „Dziadów” powstały wiosną 1832 roku w:a) Paryżub) Wilniec) Dreźnied) GenewieRozwiązanieMickiewicz w wieku siedemnastu lat zaczął studia nauk humanistycznych na Uniwersytecie:a) w Wilnieb) w Krakowiec) w Kownied) we LwowieRozwiązanieMiłość dla romantyków była przede wszystkim:a) ideąb) głównym sensem życiac) wartościąd) mrzonkąRozwiązanieMesjanizm jest zespołem koncepcji filozoficzno-moralnych, wywodzących się z:a) mitów i podańb) Nowego Testamentuc) nauk Nostradamusad) judaizmuRozwiązanieMatka ofiarowała małego Adama Matce Boskiej Ostrobramskiej, po tym, jak:a) wypadł z oknab) miał silną gorączkęc) złamał nogid) zachorował na zapalenie płucRozwiązanieW II cz. „Dziadów” Mickiewicz zastosował zasadę jedności:a) miejscab) wszystkie odpowiedzi są prawdziwec) czasud) akcjiRozwiązanieLiber Mundi to:a) Księga Proroctwb) Księga Życiac) Księga Rodzajud) Księga ŚwiataRozwiązanieŚlepej Rollisonowej w III cz. „Dziadów” pomaga:a) Kmitowab) Kminkowac) Kitowad) KnisowaRozwiązanieKsiądz Piotr w III cz. „Dziadów” opowiada dwie przypowieści. Jedną o zbójcy, zaś drugą o:a) Attylib) imperatorzec) wodzu rzymskimd) NeronieRozwiązanie„Błyszczący jak księżyc odbity w wodzie” był dla Gustawa z IV cz. „Dziadów”:a) pierścieńb) obraz kochankic) kamień filozoficznyd) ideał miłościRozwiązanieŚwiatopogląd Gustawa ukształtowały książki:a) kryminalneb) romansowec) zbójeckied) zbrodniczeRozwiązanieIII cz. „Dziadów” rozpoczyna się w celi więziennej w Wilnie w klasztorze księży:a) Jezuitówb) Bazylianówc) Bernardynówd) KamedułówRozwiązanieW III cz. „Dziadów” „Mała Improwizacja” ma charakter pieśni:a) przyzywającejb) oczyszczeniac) tyrtejskiejd) rycerskiejRozwiązanieW polemice księdza z Gustawem w IV cz. „Dziadów”:a) wygrywają przekonania księdzab) nikt nie odnosi zwycięstwac) wygrywają odwieczne prawdyd) ostatecznie wygrywa GustawRozwiązanieW III cz. „Dziadów” Konrad w „Małej Improwizacji” w swojej wizji przeobraża się w:a) sowęb) orłac) jastrzębiad) krukaRozwiązanieTowarzystwo stolikowe w III cz. „Dziadów” rozmawia po:a) rosyjskub) litewskuc) francuskud) polskuRozwiązanieW I cz. „Dziadów” ulubioną piosenkę o zaklętym młodzieńcu przemienionym w głaz:a) zaśpiewał chór młodzieńcówb) zaśpiewał Młodzieniecc) zaśpiewał Starzecd) zaśpiewało DziecięRozwiązanieTytuł magistra filozofii otrzymał Mickiewicz w roku:a) 1824b) 1822c) 1818d) 1820RozwiązanieKonrad w III cz. „Dziadów” pragnie walki z Bogiem na:a) myślib) zniesienie cierpieniac) sercad) siłę woliRozwiązanieW II cz. „Dziadów” Guślarz przywołując średnie duchy:a) bierze wianek i zapala święcone ziołab) zapala gar z wódkąc) każe zapalić łuczywad) pali garść kądzieliRozwiązanieChronologicznie najwcześniej powstały (prawdopodobnie w roku 1820):a) „Dziady” cz. IIb) „Dziady” cz. IIIc) „Dziady” cz. Id) „Dziady” cz. IVRozwiązanieEwa w III cz. „Dziadów”, o tym, jak car nakazał aresztowanych wtrącać do ciemnicy i chce, niczym Herod, zniszczyć całe pokolenie dowiaduje się od uciekiniera:a) Mazowszaninab) Litwinac) Białorusinad) RusinaRozwiązaniePojawienie się na Dziadach widma Pana przynosi naukę moralną, skierowaną do konkretnego adresata – do:a) chłpówb) arystokratówc) właścicieli pańszczyźnianychd) robotników rolnychRozwiązaniePustelnik w IV cz. „Dziadów” wspomina, że kolor włosów dziewczyny, którą kochał był podobny do barwy:a) morskiej tonib) niebac) cyprysud) mahoniuRozwiązanieGustaw z IV cz. „Dziadów” przebija swoją pierś sztyletem w godzinie:a) rozpaczyb) przestrogic) miłościd) prośbyRozwiązanieNocą Dziadów kończy się:a) I cz. „Dziadów”b) III cz. „Dziadów”c) II cz. „Dziadów”d) IV cz. „Dziadów”RozwiązanieW III cz. „Dziadów” w „Widzeniu Ewy” Mickiewicz, wykorzystując szereg symbolicznych odwołań przeniósł akcję dzieła na plan:a) boskib) magicznyc) mistycznyd) transcendentalnyRozwiązanie„Dziady” cz. II i IV zostały wydane w:a) 1820 rokub) 1823 rokuc) 1822 rokud) 1821 rokuRozwiązanieO wywożonych kibitkami uczniach ze Żmudzi w III cz. „Dziadów” opowiada:a) Janczewskib) Wasilewskic) Sobolewskid) BotwinkoRozwiązanieOleszkiewicz wspomniany w III cz. „Dziadów” był:a) litewskim patriotąb) dekabrystąc) członkiem elit na balu u Senatorad) polskim malarzemRozwiązanieDla Konrada w III cz. „Dziadów” Stwórca jest jedynie:a) radościąb) miłościąc) złościąd) mądrościąRozwiązanieJako pierwszy z więźniów został aresztowany w III cz. „Dziadów”:a) Tomaszb) Frejendc) Żegotad) SuzinRozwiązanieW III cz. „Dziadów” nad głową Senatora w sypialni oprócz dwóch diabłów pojawia się:a) Belzebubb) Judaszc) Lucyferd) SzatanRozwiązanieDziewica z I cz. „Dziadów” ucieka do książek i marzeń ponieważ:a) szuka ideałówb) jest znudzona życiemc) nie ma nic innego do robotyd) jest ciężko choraRozwiązanieAkcja „Dziadów” cz. IV rozpoczyna się o godzinie:a) 21b) 24c) 20d) 18RozwiązaniePartner serwisu: kontakt | polityka cookies »» ZDALNE NAUCZANIE. U nas znajdziesz i opublikujesz scenariusze «« Numer: 11297Przesłano: 2011-03-021. Jakie imię przybiera Gustaw w „Prologu’’?2. Jakie dwa ptaki pojawiają się w tzw. Małej Improwizacji?3. Z kim wadzi się Konrad w Wielkiej Improwizacji?4. Kto w scenie: Widzenie księdza Piotra stoi u stop ukrzyżowanego Chrystusa ?5. Kim był Rollison ? Przedstaw krótko jego Kto ginie rażony piorunem ?7. Kto wypowiada słowa ,, Nasz naród jak lawa...’’ ?8. Opisz widzenie Gdzie rozgrywa się bal u Senatora ?10. Ile trwa akcja dramatu ?11. Kto towarzyszy pani Rollison podczas wizyty u Nowosilcowa ?12. Co się dzieje w ostatniej scenie dramatu ?13. Komu A. Mickiewicz poświęca III część ,,Dziadów’’?14. Czego jest świadkiem Jan Sobolewski podczas powrotu z przesłuchania?

dziady cz 3 test trudny